mogiłę, chropawa powierzchnia błyszcząca w słońcu drobinami miki, jego druga część wzniesiona pionowo miała fragment wypolerowanej płasuczyzny, na nim wyżłobiony znak krzyża, u podstawy dwa portrety na porcelanie. Ewa i Łukasz. Różne daty urodzenia i wspólna śmierci. Niespełna siedemnaście i dziewiętnaście lat.<br>- Ewa i jej mąż - za każdym razem przedstawiała babka tych dwoje znanych Ulce ze ściany przodków, na nagrobnej ceramice nie złączonych ślubną bliskością. To były reprodukcje innych fotografii, każda oddzielnie na własnym białym owalu, chociaż owale umocowano na głazie jeden obok drugiego.<br>- Twoja rodzona babka - dodawała Marta po chwili milczenia.<br>Owa prawda długo do Ulki nie mogła dotrzeć. Brzmiała