Tricliniarcha ćwiczył go w zgrabnym stąpaniu, ukłonach, podawaniu czar z winem i rozpylaniu wonnych olejków. Z repertuaru Kaliasa wybrał dwie bajki Ezopa i kilka wierszyków, które miał wygłosić na żądanie pana lub któregokolwiek z gości. Nie było to szkolne wydawanie lekcji przed gramatykiem - byle jakie, prędkie i głośne. Tricliniarcha zwracał baczną uwagę na wymowę, na ton głosu i pauzy między wierszami. Okazało się, że Kalias oprócz zapamiętanych słów nic więcej nie umie. Srogi nauczyciel bił trzciną w dłoń za każdą omyłkę i Kalias niemało się napocił i nacierpiał, nim posiadł sztukę deklamatorską w wystarczającym według tricliniarchy stopniu. Oprócz niego ćwiczyło się