zagrzęzła w odmętach wieczoru,<br>Spoza chat czubów i przyłbicy młyna<br>Jeszcze się resztą świateł przypomina<br>Tobie - i twemu wśród sadów jezioru...&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;POWRÓT&lt;/&gt;<br><br>Wieczorowy szkarłat na niebiosach<br>Szukał wciąż sposobu zbłękitnienia -<br>I zbłękitniał. - Niebo mży w twych włosach -<br>Niebo z włosów spływa w mrok istnienia.<br><br>Niech no zalśni odrobina czasu<br>W bacznym oknie i w zawiłym jarze,<br>A na zawsze pójdziemy do lasu.<br>I poszliśmy. - O czymże ja marzę?<br><br>Jaką z nieba mgłę do oczu tulę?<br>Był świt w liściach, a w obłokach - skrytki.<br>Kwitły chore na błękit - śniwule<br>I nakrwione słońcem - złotolitki.<br><br>Drzewa przez sen bezkresami bredzą,<br>Cała w szumach - przyszłość