Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Życie Warszawy
Nr: 13.11
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2001
Zagórkami, od dawna wzbudzało zainteresowanie historyków i archeologów. - Kompleks ten istniał w X i XI w. W jego skład wchodziła osada, w której w kilkunastu gospodarstwach żyli ludzie, a także obwałowany gród, który stanowił schronienie w przypadkach zagrożenia - mówi Wojciech Brzeziński, dyrektor Państwowego Muzeum Archeologicznego. - Gród, otoczony z trzech stron bagnami, wzniesiony był na wydmowym pagórku. Osada była niewielka, żyło w niej zaledwie ponad stu mieszkańców. Zajmowali się głównie uprawą roli oraz hodowlą bydła i trzody chlewnej - opowiada Wojciech Brzeziński. - Kobiety lepiły garnki, mężczyźni obrabiali drewno i kości wykonując z nich np. szydła, igły, gwizdki czy grzebienie. W okolicznych lasach i
Zagórkami, od dawna wzbudzało zainteresowanie historyków i archeologów. - Kompleks ten istniał w X i XI w. W jego skład wchodziła osada, w której w kilkunastu gospodarstwach żyli ludzie, a także obwałowany gród, który stanowił schronienie w przypadkach zagrożenia - mówi Wojciech Brzeziński, dyrektor Państwowego Muzeum Archeologicznego. - Gród, otoczony z trzech stron bagnami, wzniesiony był na wydmowym pagórku. Osada była niewielka, żyło w niej zaledwie ponad stu mieszkańców. Zajmowali się głównie uprawą roli oraz hodowlą bydła i trzody chlewnej - opowiada Wojciech Brzeziński. - Kobiety lepiły garnki, mężczyźni obrabiali drewno i kości wykonując z nich np. szydła, igły, gwizdki czy grzebienie. W okolicznych lasach i
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego