swoje przygotowanie.<br>- Nic nie słyszę, Burba - ponaglał pan Rymsza. Kajaki siedział jednak pomiędzy przyjaciółmi i od nich, niestety, w tym względzie nie mógł oczekiwać pomocy. Westchnął więc ciężko i jął stękać z namysłem, poruszając bezgłośnie wargami.<br>- Przed chwilą doskonale pamiętałeś, a teraz zapomniałeś, prawda? - pytał troskliwie pan Rymsza.<br>- Tak, owszem - bąkał Kajaki. A do kolegów:<br>- Powiedzcie, jedry wasze pałki! No, co było zadane? Poza współczuciem nic mu nie mogli ofiarować. Pan Rymsza tymczasem wstał od stołu i wszedł pomiędzy ławki. Zbliżywszy się do Kajakiego rzekł cicho, prawie konfidencjonalnie:<br>- Zadam więc chyba najłatwiejsze pytanie: dlaczego ostatnio nic nie umiecie? Kajaki uśmiechnął się