Początkowo zdradzał się, był zbyt kategoryczny. Uciekał od swojej dezercji. Tam nie ma nic do szukania. Jego praca ma szereg świetnych miejsc, doskonałych rozstrzygnięć i odkryć. Na przykład gatunek symbolizmu Strindberga. To zupełnie marginalna sprawa, że nie będąc jeszcze gotów, bez pełnej satysfakcji - postanowił tę sprawę odłożyć. Widać bardzo się bał, że będę chciał się nad nim pochylić (w tym rejonie), wleźć z paluchami, pomóc. Że coś w tej położonej na bok materii będę chciał zmienić, zajrzeć do środka, czegoś dotknąć... Teraz są inne sprawy, na miarę dziejących się zdarzeń. Teraz opisuje swoje przeżycia. A jaką stawia sobie diagnozę? Schizofrenia lub