to praktycznie ostatnie dwa sezony w karierze wielkiego artysty. Tańczył znów w zespole Diagilewa, który zdążył przeboleć stratę kochanka, odbył tournée po Ameryce Północnej i Południowej. Wrócił do Europy, zamieszkał na stałe w Szwajcarii i na blisko dwa lata wycofał się z życia artystycznego. Dużo wówczas malował, pracował nad nowym baletem, czynnie zajmował się sportem. Wielki powrót miał nastąpić 19 stycznia 1919 r., przed elegancką publicznością zgromadzoną w Hotelu Suvretta w szwajcarskim Sankt Moritz. I Niżyński pojawia się na scenie, ale zamiast pięknego baletowego wieczoru, zaproszeni goście oglądają nie w pełni kontrolowany, improwizowany, momentami ekstatyczny taniec. Taniec człowieka poważnie już chorego