wstała. Nie strzeli przecież w plecy szlochającej kobiecie. Za późno! Usłyszał głosy na klatce schodowej, potem kroki. Ingrid nie zamknęła drzwi na klucz! W pokoju stał hauptsturmfuehrer Mueller.<br>- Nareszcie! - wrzasnął. - Co się tu stało? Gdzie pani była? Kto do mnie przed chwilą dzwonił? - Siadł ciężko na krześle, tyłem do zasłony balkonowej. - Mamy jeszcze trochę czasu. Niech pani opowiada.<br>- Nic nie mam do powiedzenia - rzekła spokojnie Ingrid.<br>- Jak to? Nie rozumiem. Nie poznaję pani.<br>- Proszę mi dać spokój!<br>- Co to, do diabła, znaczy? Niedługo pojedziemy na dworzec. Musi się pani przebrać. Kazałem Fritzowi kupić trzy goździki. Dzisiaj będziemy ostrożniejsi.<br>- Proszę na mnie