prawda, ale też nie można zapomnieć, że to właśnie muzykująca młodzież wyciągnęła z samych trzewi prasłowiańszczyzny i ożywiła wyraz czad, a także tchnęła życie w odświeżone nowymi przenośnymi znaczeniami wyrazy łoić i piecyk. Pamięć o tym daje twórcom spolszczeń &lt;orig&gt;popularnomuzycznej&lt;/&gt; terminologii pewne nadzieje, że ślad po nich zostanie.<br>Jeżeli boys band (a może &lt;orig&gt;boysbend&lt;/&gt;, skoro mamy w słownikach od kilkudziesięciu lat dżezbend?) potraktujemy jako nazwę pospolitą, możemy przebierać jak w ulęgałkach w nadesłanych wyrazach: &lt;orig&gt;bąbelsi, chłopciaki, chłopela, chłopięta, dżastusie, męskapela, muzykarze, pikolaki&lt;/&gt;, a zwłaszcza w mniej lub bardziej śmiesznych złożeniach typu &lt;orig&gt;blondgrupka, chłopcopaka, chłoptet, grabojsy, łzorobik, siksowzdych, żakopaka&lt;/&gt;. Przebierać można, ale