jakże już miał dość tego codziennego zalewu łajdactw, matactw, małomiasteczkowych donosów. Daremnie po raz już trzeci prosi o zwolnienie na studia. Nie dają. Znowu ten kierat. Jeśli już ten kierat, to bodaj niech się w nim kręcą wielkie sprawy... "Powiało wielkim światem" - pomyślał. Od czasu gdy tak szpetnie "dziabnęła" go banda Majora. miał w sobie nie żadną prostą chęć zemsty, odegrania się, lecz - wstyd przyznać - ogromną ciekawość tamtych łudzi. Pozwoliła mu ona odczytać już niejedną sprawę niewyraźną dla oczu innych. Teraz, przechadzając się po przekątnej swego gabinetu, starał się zapomnieć wszystko, co mówił mu zastępca. Suski, wydawszy dyspozycję przyprowadzenia aresztowanego, siedział