się o wyznaczonym czasie w Komitecie i zwykle po chwili biegł wyszukać i powiadomić osoby, które miały odwiedziny. Czasami, zwłaszcza w wypadku ludzi starych i bezradnych lub słabo zorientowanych w otoczeniu, prowadził ich z powrotem, częściej jednak nie było to potrzebne i wtedy zostawał jeszcze chwilę w tym lub innym baraku i starał się nawiązać nowe znajomości.<br>Wkrótce znał obóz, jak własna kieszeń, niestety liczne nawiązane znajomości były raczej powierzchowne. Próbował więc, chociaż częściowo odbudować coś w rodzaju swojej prywatnej agencji informacyjnej, powtarzał wszystkie zasłyszane wiadomości, a zwłaszcza komentarze dotyczące sytuacji wojennej. Było ich tak dużo, że nie potrzebował wymyślać już