tuziny czarnych baranów.<br> Na oko wszystkie były podobne do tego przywiązanego do drzewa, zarzynanego od paru godzin.<br> Najstarszy wiekiem i pracą w zawodzie miasteczkowy rzeźnik podchodził do każdego z przywiedzionych baranów i sprawdzał jego poroże, ślepia, wełnę, jak też kulę tłuszczu zebraną na krótkim ogonie.<br> W końcu okazało się, że baran przywiązany do drzewa, skazany na nóż, jest baranem prawdziwym.<br> Przedwczesna i jakże w gruncie rzeczy szkodliwa okazała się owa panika.<br> Niepotrzebnie stracono prawie dwie godziny żywego i jasnego dnia na sprawdzanie tożsamości skazanego na zarżnięcie barana, zamiast w tym czasie wypróbować kilka, a nawet kilkanaście rozmaitych ostrzy na baraniej szyi