świadkami, rozumiesz? Nasze oczy i nasze ręce mają świadczyć. Gdybym <br>umiał jak ty...<br> Nie dokończył. Zawsze czuł niby cierń tkwiący w piersiach swą nieumiejętność <br>opowiedzenia wszystkiego, co widział.<br> Następnego dnia Paweł poprosił Kapitona, aby go zaprowadził do Juliusza. Zastali <br>setnika w małej tawernie na ganku oplecionym bluszczem. Stary legionista gryzł <br>baranią pieczeń i popijał z cynowego kubka.<br> - Ha, jak się masz? - powitał Pawła. - Witaj. Siądź, napij się wina. Dobre. <br>Wiesz, jutro pewno popłyniemy. Wszystkie reperacje zakończone, a wiatr się zmienił. <br>Czujesz? - Wychylił głowę za ganek i nastawił policzek. - Wieje z południa.<br> - Właśnie o tym chciałem mówić...<br> - Dobrze. Masz tu kawał mięsa