wszyscy, choć wiemy, że jest dla nas zgubny:<br>&lt;gap&gt;<br>- pisze Samuel Twardowski.<br>Swoją bezradność wobec światowych rozkoszy wyznaje z rozbrajającą szczerością Hieronim Morsztyn:<br>&lt;gap&gt;<br>Mitologicznym przeciwieństwem Atalanty jest Narcyz, &lt;gap&gt;. Piękny myśliwy to ten, który dał się skusić, spoczął i trwa w kontemplacji źródła, w niebezpiecznym pragnieniu poznania samego siebie. Jeśli Atalanta jest barokową figurą ruchu, to Narcyz symbolizuje niebezpieczeństwo spoczynku. Zatrzymując się przy rzeczach, odnajdujemy w nich jedynie swoje własne odbicie, pożądamy tego, co przecież jest nasze - własnego pożądania. Tak jak Narcyz, który:<br>&lt;gap&gt;<br>Jest banałem przypomnieć dziś, że barok jest sztuką niepokoju, napięcia, ruchu, że kreuje świat, w którym, według formuły Rousseta, wszystko