i nawet Wolter.<br>Cała inscenizacja nasuwała niekiedy skojarzenie z "Iliadą" tłumaczoną chłopskim dialektem. Była przesadnie &lt;orig&gt;sprymityzowana&lt;/&gt;, jeszcze bardziej uproszczona niż w ateńskim teatrze Dionizosa. Np. Koun nie użył ani razu &lt;foreign&gt;mechané&lt;/&gt;, maszyny powietrznej, która już w tym teatrze sprowadzała niebian z obłoków na ziemię; w ten sposób odebrał widowisku rys baśniowej cudowności. Zatarł w znacznej mierze swoistą, niepodobną do niczego strukturę komedii staroattyckiej; podział na partie aktorskie i chóralne, przeciwstawne w nastroju, mieszające statykę z ruchem, groteskę, bezczelny dowcip, szorstki, nawet wulgarny humor z najczystszym liryzmem, &lt;orig&gt;bufonerię&lt;/&gt; z grą wyobraźni i problematyką polityczną, społeczną; filozoficzną. Widowisko wydawało się często źle rozplanowane