kolonii mszywiołów, szczególnie tych z rzędu Cryptostomata (ryc. 11.11, 11.12). Poszczególne gałązki w lejkowatych siateczkach kolonii połączone bywwały poprzecznymi beleczkami, a podstawa kolonii pogrubiana była podczas wzrostu. Wszystko to nie dzięki istnieniu wspólnej tkanki kolonii, lecz dzięki sukcesywnemu obandażowywaniu szkieletu kolonii pasemkami kolagenowymi. Być może stopniowe wygasanie graptolitów bentosowych w trakcie starszego paleozoiku wiązać można z rozwojem konkurujących z nimi kryptostomatów.<br>Graptolity planktonowe Największe znaczenie ekologiczne i biostratygraficzne mają graptolity planktonowe. Pojawiły się w końcu kambru. Najstarsze z nich, tak jak pokrewne graptolity bentosowe, miały siateczkowate kolonie w kształcie lejka, tyle że zamiast bazalnego dysku opatrzone były trójbrzeszczotowym statecznikiem