z dołu", rozkładając "osoby na części" (F 85-86). Jego działania są moralnie podejrzane: nie tylko że - bezsilny wobec Filidora - napastuje mu żonę, ale na dodatek swoim "obiektywem mózgowym" - "rozbiera ją do cna" i bezcześci. Pracuje w sposób "zarówno bezwstydny jak analityczny": cechy te zbiegają się w postaci Flory Gente, "bezdusznej, płatnej kombinacji piewiastków (dp + pd) do potęgi" (F 91). Wstyd mi rozwiązać ten grubiański wzór... Anty-Filidor mówi "ze straszną analityczną pychą":<br>&lt;q&gt;"Policzek możesz zahaczyć, ale nie mnie - nie mnie. Mnie nie ma w ogóle"&lt;/&gt; (F 89). Nie ma nic takiego jak dusza, osobowość, charakter, zwykłe "ja" nawet. Człowiek jest