ja jej o to nie pytałem. Wolałem niepewność. Powiedziałem, że postaram się przyjechać w niedzielę za trzy tygodnie, może będzie wtedy już jakaś wiadomość z Niemiec. <br>Za trzy tygodnie, z duszą na ramieniu zapukałem do drzwi profesorostwa. Baśka powitała mnie i zaraz wszystko wydało się łatwe. Miała w sobie tyle bezpośredniości, że wszystko stawało się proste i oczywiste. <br>W domu rodziców Basi spędziliśmy mile dwie godziny na rozmowie o przedmiocie zainteresowań pana profesora. Poczęstunek był skromny, jakieś ciasto Baśki roboty, herbata z cukrem, miodowe ciastka. Miód był oczywiście rarytasem, ale handel wymienny kwitł w tym czasie w Krakowie, jak i w