Jakub ciężko opadł na łóżko obok żony.<br>- Przepraszam cię, przepraszam. Naprawdę mi przykro. - Poczuł nagle, jak całe <br>jego ciało zrobiło się ciężkie. Drgnął i z trudem odwrócił głowę w stronę umywalki. <br>Cień poza kręgiem światła poruszył się. Ożył. Po rozkołysanej podłodze potoczył <br>się porcelanowy kubek. Jej ciało to kamień, skała, bezruch - pomyślał. Podszedł <br>do umywalki i bezmyślnie zanurzył dłonie w zimnej wodzie. Podniósł głowę.<br>- Dlaczego ona? - Odbicie w lustrze czekało na odpowiedź.<br>- Co to znaczy: zmiany w okolicy centralno-ciemieniowej, skroniowej i tylnej? <br>Nie rozumiem. Nie rozumiem, jak mogła zataić przede mną. Jak mogła nie powiedzieć <br>mi... Jego myśli zlały się