nie orientując się poza tym w ważności tutejszych gości.<br>- Wszystko zajęte, panie szefie.<br>W sprawach zasadniczych Słomka nie znosił sprzeciwu.<br>- Jak mówię, że ma być stolik, to stolik musi być, zrozumiano? Natychmiast.<br>I pozostawiwszy kelnera jego własnej przedsiębiorczości przepychać się począł pomiędzy ciasno stłoczonymi stolikami. Dotarł do Puciatyckiego, gdy ten bezskutecznie się właśnie rozglądał za wolnym miejscem.<br>- O, nasz kochany pan Słomka! - ucieszył się restauratorem, którego znał z przedwojennych jeszcze czasów ze Lwowa. - W panu nasza nadzieja. Znajdzie pan coś dla nas?<br>- Już służę. Dla pana hrabiego nie byłoby stolika? Moje uszanowanie panu hrabiemu - ukłonił się dostrzegłszy stojącego przy paniach Teleżyńskiego