dziecinnych lat miał kult dla tego zamczyska <br>tajemnic, pragnął go kiedyś posiadać i nie zawsze z tych pragnień umiał wypędzić <br>myśl o śmierci ojca.<br> Jego świadectwo weszło również w treść czcigodnego sprzętu. Złożone w czworo, <br>zmieściło się w starym pudełku od czekoladek, które samo było jakąś pamiątką. <br>Na cienkiej warstwie biało-czerwonych świadectw ze: szkoły ludowej układały <br>się rok za rokiem świadectwa gimnazjalne sztywny papier, gdzie na bladozielonym <br>tle rozpościerał się dwugłowy orzeł monarchii &lt;page nr=10&gt;. Do wczoraj było ich dziesięć, <br>każde następne gorsze od poprzedniego, a najgorsze ostatnie, jedenaste.<br> Teofil obudził się w niepokoju winy i skruchy. Czemuż szkoła nie jest jak kościół