Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
rozżarzył" – wyzna w Wierszu do Adama Mickiewicza, wybierając teraz – w pełni świadomie – drogę pośrednią, zbrojny w mądrość własną i wiarę w rozsądek potomnych. Obie miały go zawieść niebawem.
Na razie wszakże angażuje się też w działalność polityczną. W grudniu 1811 r. zostaje posłem na sejm warszawski z bialskiego powiatu. Na nadzwyczajnej sesji czerwcowej roku następnego, w perspektywie zbliżającej się wojny z Rosją, zostaje członkiem rady jeneralnej konfederacji, zawiązanej pod laską A. K. Czartoryskiego, a mającej dążyć do restytucji Królestwa Polskiego. Po latach oceni Wężyk minorowo swój konfederacki epizod – jako sztukę bez planu i układu, dramę z niskich
rozżarzył" &#150; wyzna w Wierszu do Adama Mickiewicza, wybierając teraz &#150; w pełni świadomie &#150; drogę pośrednią, zbrojny w mądrość własną i wiarę w rozsądek potomnych. Obie miały go zawieść niebawem.<br> Na razie wszakże angażuje się też w działalność polityczną. W grudniu 1811 r. zostaje posłem na sejm warszawski z bialskiego powiatu. Na nadzwyczajnej sesji czerwcowej roku następnego, w perspektywie zbliżającej się wojny z Rosją, zostaje członkiem rady jeneralnej konfederacji, zawiązanej pod laską A. K. Czartoryskiego, a mającej dążyć do restytucji Królestwa Polskiego. Po latach oceni Wężyk minorowo swój konfederacki epizod &#150; jako sztukę bez planu i układu, dramę z niskich
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego