mówi, tylko wyjmuje z kieszeni połówkę kolumbijskiego banknotu. Wysiada z auta i zaczyna przechadzać się po prawie pustym placu. Z zabudowań wychodzi MĘŻCZYZNA. Jest ubrany w płaszcz i kapelusz jak do wyjścia, podchodzi do Jurka, patrzy na połówkę banknotu.<br><br>MĘŻCZYZNA<br>Wie pan, która godzina?! Cały dzień tu sterczę jak samotny biały żagiel!<br><br>JUREK<br>Pan Waldek?<br><br>WALDEK<br>Waldek, Waldek!... Ja pracuję tylko do szesnastej. Myśli pan, że ja nie mam domu? Prywatnego życia?<br><br>Opieprzając Jurka, Waldek sięga do portfela i wyciąga swoją połówkę banknotu - przymierza do połówki Jurka. Wszystko się zgadza, więc Waldek chowa dwie połówki do specjalnego albumu jak do zdjęć