też pieszo wrócić do miasta. &lt;page nr=90&gt;<br>Zacząłem schodzić stromą serpentyną wśród lasu. początkowo idąc krokiem lekkim, elastycznym, potem, nabierając rozpędu. przeszedłem w posuwisty szczęśliwy bieg, który zmienił się wnet w jazdę jak na nartach. Mogłem do woli regulować szybkość, kierować jazdą przy pomocy lekkich zwrotów ciała.<br>W pobliżu miasta zahamowałem ten bieg triumfalny. zamieniając go na przyzwoity krok spacerowy. Księżyc stał jeszcze ciągle wysoko. Transformacje nieba, metamorfozy jego wielokrotnych sklepień w coraz kunsztowniejsze konfiguracje nie miały końca. Jak srebrne astrolabium otwierało niebo w tę noc czarodziejską mechanizm wnętrza i ukazywało w nieskończonych ewolucjach złocistą matematykę swych kół i trybów.<br>Na rynku spotkałem