jednak tak silne jak Tomasza Jeffersona.<br>Prezydent Jefferson w 1801 r. powołał Jamesa Madisona na sekretarza stanu w swym gabinecie. Na stanowisku tym Madison pozostał aż do końca kadencji Jeffersona, tzn. do 3 marca 1809 r. Sprawy zagraniczne odgrywały ważną rolę, zwłaszcza w drugiej kadencji prezydenckiej Jeffersona. Wpływ Madisona na bieg spraw zagranicznych nie był jednak duży, gdyż Jefferson osobiście sprawował kontrolę nad kierunkiem polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych. Niektórzy historycy piszą wprost, że Jefferson był w znacznym stopniu swoim własnym sekretarzem stanu.<br>W każdym razie Madison, jako sekretarz stanu, nie był przeszkodą dla Jeffersona. Przeciwnie, był lojalnym członkiem jego administracji i