praworęcznych. Co w tym śmiesznego? - traktuje z rezerwą nagłą wesołość Adama.<br>- Przypominasz Sylwię. Ona podobnie objawia różne niezwykłe wiadomości - mówi Adam o córce.<br>- Też mi niezwykłość. Jestem mańkutem, więc chyba wiem co mówię - Bogna nie chce przypominać kogokolwiek, zwłaszcza jego żony i dzieci.<br>Zazdrość?<br>Zazdrość o życie w którym nie bierze udziału. I nigdy nie weźmie. Ale to także jego życie, niewykluczone, najistotniejsza część. Bogna wiedziała, tego mężczyznę można brać tylko z całym dobrodziejstwem inwentarza, albo wcale. Nie da się go wypreparować z najbliższego otoczenia. Adam nieodpowiedzialny, nie dotrzymujący zobowiązań, nieczuły ojciec? Byłby innym człowiekiem. Bogna nie chce innego Adama, a jednocześnie