Julii. Mój organizm, moja psychika broniły się przed takim aktem gwałtu.<br>Usiłowałam znaleźć w postaci Julii jakieś racje, które by mi pozwoliły zrozumieć ją i zaakceptować. Innymi słowy - starałam się zracjonalizować i "zhumanizować" Strindberga. Nie da się jednak zignorować czy obejść bokiem chorobliwości jego sztuki. Próbowałam - i to był mój błąd.<br>Reżyserował "Pannę Julię" Andrzej Wajda. Prosiłam: Andrzej, pomóż mi, czuję, że jest źle. A on podnosił głowę znad rysunku, który właśnie robił i odpowiadał: dlaczego źle, mnie się bardzo podoba, Krysiu, jak grasz.<br>Próbowałam więc wymyślić coś sama. To było beznadziejne, takie dłubanie w mózgu. Kiedy już wydawało mi się