Typ tekstu: Książka
Tytuł: Najprostszą drogą. Rozmowy z artystami
Rok: 1998
Tytuł: Najprostszą drogą. Rozmowy z artystami
Rok: 1998
wielkim humanistycznym tłem. Niech spotykają się w niej artyści wyznający różne poglądy. Ale niech się spotykają.
Znajduję pewne podobieństwa formalne między Pańską twórczością a twórczością Pańskiego nauczyciela...
Tak, przyznaję się do nich. To jest dalekie pokrewieństwo klimatu, stosunku do formy. Po latach wspominam swego profesora i poczuwam się do wielkiej bliskości...
Był Pan uczniem Emila Krchy. Co Pan mu zawdzięcza?
To jest bardzo ważne pytanie. Również dlatego, że dzisiaj coraz częściej zapomina się o tym, od czego się wyszło. Z pewnym niepokojem obserwuję noty biograficzne młodszych czy najmłodszych kolegów, którzy omijają w ogóle problem mistrza. Nie wyobrażam sobie początków swojej samodzielnej
Znajduję pewne podobieństwa formalne między Pańską twórczością a twórczością Pańskiego nauczyciela...
Tak, przyznaję się do nich. To jest dalekie pokrewieństwo klimatu, stosunku do formy. Po latach wspominam swego profesora i poczuwam się do wielkiej bliskości...
Był Pan uczniem Emila Krchy. Co Pan mu zawdzięcza?
To jest bardzo ważne pytanie. Również dlatego, że dzisiaj coraz częściej zapomina się o tym, od czego się wyszło. Z pewnym niepokojem obserwuję noty biograficzne młodszych czy najmłodszych kolegów, którzy omijają w ogóle problem mistrza. Nie wyobrażam sobie początków swojej samodzielnej
wielkim humanistycznym tłem. Niech spotykają się w niej artyści wyznający różne poglądy. Ale niech się spotykają.</><br><who1>Znajduję pewne podobieństwa formalne między Pańską twórczością a twórczością Pańskiego nauczyciela...</><br><who2>Tak, przyznaję się do nich. To jest dalekie pokrewieństwo klimatu, stosunku do formy. Po latach wspominam swego profesora i poczuwam się do wielkiej bliskości...</><br><who1>Był Pan uczniem Emila Krchy. Co Pan mu zawdzięcza?</><br><who2>To jest bardzo ważne pytanie. Również dlatego, że dzisiaj coraz częściej zapomina się o tym, od czego się wyszło. Z pewnym niepokojem obserwuję noty biograficzne młodszych czy najmłodszych kolegów, którzy omijają w ogóle problem mistrza. Nie wyobrażam sobie początków swojej samodzielnej
