ale ręce rękami Ezawa.<br>Jak tylko się najadł i napił wina, naszły go ponownie wątpliwości. Kazał się pocałować przez rzekomego Ezawa i uspokoił się, gdy poczuł zapach szat przesiąkniętych potem. Rzekł przeto uradowany:<br>- Oto woń mego syna jak woń pola, które pobłogosławił Jahwe!<br>Zaraz też przystąpił do udzielenia mu uroczystego błogosławieństwa, które czyniło go synem pierworodnym i głównym spadkobiercą.<br>Gdy Ezaw wrócił z łowów, dowiedział się, w jaki niecny sposób pozbawiono go dziedzictwa. Ojcowskie błogosławieństwo było aktem mistycznym z nieodwracalną mocą działania, nawet gdy zostało wyłudzone podstępem. Izaak i Ezaw nie mogli już odmienić dokonanego faktu. Ezaw uniósł się niepohamowanym gniewem