jednego Magwer był pewien. Nagle ogarnęła go tęsknota za domem. Do jego wsi nie dotarły jeszcze pewnie oddziały Miasta, ale kto wie, za trzy, cztery dni...<br>Doron stanął naprzeciw Magwera, położył mu dłoń na ramieniu. Krew zlepiła w strąki brodę i włosy Liścia, twarz miał brudną i osmaloną. Tylko oczy błyszczały tak jak zawsze. Magwer dostrzegł, że na ich zielonych tęczówkach pojawiły się czerwone cętki. Miały taką barwę jak krew na policzkach Dorona.<br>- Chodźmy - powiedział Liść. - Wracamy do lasu