wytworny do nieprzytomności świat lenistwa elity władzy, mody, sztuki, finansjery. <br>Takie są powieści sentymentalne, powieści grozy, powieści kryminalno-policyjne, powieści sensacyjne, powieści obyczajowe, także i te prześmiewcze. Dają możliwość ucieczki w świat inny niż ten swój, lecz jakby rzeczywisty, jakoś fikcyjny, lecz jakby prawdziwy. Więc jakoś realistyczny, przynajmniej z pozoru, bo zawsze opisywany znaną, tradycyjną manierą realistycznej prozy zeszłowiecznej: "Markiza wyszła o piątej..." Inaczej jakżeby ta proza mogła spełnić swoją funkcję przenoszenia w świat odmienny od tego, w którym się tkwi i który się zna aż do bólu? Musi przecież umożliwić odnalezienie się w obcym i nieznanym świecie, identyfikację z przeżywaną