pochodzi w XIX i XX w. (aż do lat siedemdziesiątych) i odnosi się do drogownictwa, kolejnictwa oraz badań i poszukiwań geologicznych na terenie byłego województwa poznańskiego. W wymienionym dziale pierwszym znajdują się głównie materiały dotyczące dróg (szos), pochodzą jeszcze z początków ubiegłego stulecia. Dział drugi poświęcony jest dokumentacji linii kolejowych, bocznic, rozjazdów, skrzyżowań, stacji - normalno- i wąskotorowych, mostów, wiaduktów i przepustów kolejowych. Najstarsza wymieniona w katalogu mapa kolejowa wykonana została w 1846 r. i dotyczy budowy linii kolejowej ze Stargardu Szczecińskiego do Poznania. Wreszcie w dziele trzecim najskromniejszym objętościowo, mowa jest o dokumentacji związanej z kopalnictwem węgla brunatnego (najstarsza mapa pochodzi