ludowej. Codzienne odzienie służyło do pracy, ale strój wyróżniał grupę, a także sytuował właściciela w lokalnej społeczności. Dwa czynniki zaważyły na roli, jaką strój odgrywał w dawnej kulturze ludowej, pierwszy to znaczenie, jakie przywiązywano do święta, drugi - rola stroju w kształtowaniu tożsamości grupy i potrzeba partycypowania w niej. Zacznijmy od bodźca pierwszego. <br>W kulturze ludowej czas pracy różnił się zasadniczo od czasu świętowania. Podział na sacrum i profanum, obwarowany nakazami i zakazami religijnymi, organizował życie, sprawiał, że na dzień święty porządkowano i zdobiono izbę, a idąc do kościoła wkładano świąteczny strój, bogaty, pozyskany kosztem wielu wyrzeczeń. Strój spajał, określał społeczność we