siada w popiele: i nie grzeszy Hiob, i nie mówi niedorzecznie przeciw Bogu. Jego rozpacz zaczyna się w momencie, gdy żona radzi mu: "Przeklnij Boga i umrzyj", a przyjaciele, &lt;name type="person"&gt;Elifaz z Temanu&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Bildad z Szuach&lt;/&gt; i &lt;name type="person"&gt;Sofar z Naama&lt;/&gt;, i &lt;name type="person"&gt;Elihu&lt;/&gt;, na koniec godzą się na zadane mu cierpienie - z bogobojnej pogardy do grzechu i z uniesienia własną niewinnością. Mówi więc &lt;name type="person"&gt;Elifaz&lt;/&gt; do Hioba: "...&lt;q&gt;przeszkadzasz modlitwie przed Bogiem&lt;/&gt;", a Elihu: "&lt;q&gt;Oby doświadczany był Hiob do końca za to, że przystaje do złych ludzi&lt;/&gt;."<br>Do końca - to znaczy do śmierci i wydany na śmierć.<br>Tu nie ma Szatana! Jest Bóg. Są ludzie