frankfurckim salonie prowadzonym przez siostrę. Przejęty od czasu studiów strasburskich żarliwym kultem Szekspira stworzył tę sztukę metodą szekspirowską, udramatyzował właśnie w tym roku wydaną, cudzy pamiętnik nie byle kogo, bo Beaumarchais'ego, przyszłego autora "Cyrulika z Sewilli" i "Wesela Figara". Myśląc naszymi kategoriami był to reportaż dramatyczny <foreign>avant la lettre</>. Zarówno bohater tytułowy, z czasem dosyć znany pisarz hiszpański Clavijo, jak wszystkie inne osoby, jak całe zawikłanie dramatyczne - związek z Marią Beaumarchais zerwany ze względów oportunistycznych - były prawdziwe: Rzeczywisty Clavijo-Clavigo po obiegnięciu scen niemieckich i innych (w Warszawie pokazano go w r. 1782) żył jeszcze przeszło 30 lat i do końca życia