dwa dni. Elka chyba bardziej niż jej mąż poczuła się do odpowiedzialności. Kupowała mi wszystko, o co ja poprosiłam. Ale ile można korzystać z cudzej grzeczności.<br>Potem ostrożnie wstałam. Udało mi się dojść do sklepu. Pochylałam się ostrożnie i poruszałam się sztywno, jakbym była staruszką albo lalką z porcelany, która boi się, że zaraz rozpadnie się na kawałki.<br>I po powrocie znowu się położyłam.<br>Mało ruszałam się, umysł odtwarzał całe moje życie. Jak kolorowy film dokumentalny. Powracały kolejno różne wydarzenia. I nagle znalazłam się znowu w ósmej klasie. Weszłam do ubikacji, a tam siedziała na zamkniętym sedesie Anka Germak. Paliła papierosa