taboretu, stanął w rozkroku i zaczął z jeszcze większą werwą grać na akordeonie, a wszyscy śpiewali: <br>Zaświecił miesiączek do okienka, W koszulce stanęła w nim panienka.<br>Rudkowski, udając ową przestraszoną panienkę, przebierał nogami i zaświergotał sopranem:<br>O Jezu, a cóż to za wojacy?<br>Cała wiara odpowiedziała mu basem:<br>Otwieraj! Nie bój się, to czwartacy!<br>Rudkowski sopranem: O Jezu! A dokąd Bóg prowadzi?<br>Wszyscy basem:<br>Warszawę odwiedzić byśmy radzi!<br>Wzięli głęboki wdech i zaśpiewali co sił w gardłach: <br>Gdy zwiedzim Warszawę, już nam pilno Zobaczyć to stare nasze Wilno.<br> A z Wilna już droga jest gotowa, Prowadzi prościutko aż do Lwowa.<br>Rudkowski