sala koncertowa), otworzyli pod koniec okupacji teatr dla Polaków, chcąc wykazać światu, że dbają o polską kulturę. Pozwolili jednak tylko na repertuar komediowo-farsowy.<br>Otwarcie odbyło się z wielką pompą, wzięli w nim udział wszyscy dygnitarze krakowskiego dystryktu.<br>Roztrąbiono ten fakt w całej prasie i radiu. W większości mieszkańcy Krakowa bojkotowali te imprezy, znaleźli się jednak tacy, którzy nie ominęli ani jednej premiery. Dzięki temu zaraz po wojnie miasto otrzymało scenę, która zaczęła rywalizować z Teatrem im. Słowackiego, pod dyrekcją Karola Frycza. Dramaty Zawieyskiego, mimo że dość trudne w odbiorze dla zwykłego widza, cieszyły się ogromnym powodzeniem. Jerzy wyrósł nagle na