poświęceniu - ludzi. Ci ludzie, nie wierzący w Boga i nie łudzący się żadną społeczna nagroda, poświęcają się bez nadziei, dążą jak by do świeckiej świętości, do religii bez Boga. Dzięki ich walce miasto ożywa, zaraza zostaje pokonana. W "Dżumie" dopatrywano się nie bez słuszności obrazu okupacji: zarazą był faszyzm.<br>Camus brał udział w Ruchu Oporu, po wojnie zajmował się żywo dziennikarstwem, które porzucił, gdy pismo "Combat", gdzie pracował, zostało wykupione przez prawicę. Jego wielką namiętnością był jednak teatr: wielu uważa też, ze najbardziej wstrząsającym dziełem Camusa jest dramat "Kaligula" (inne dramaty; "Nieporozumienie", "Stan oblężenia", "Sprawiedliwi"). Po kilkuletnim milczeniu wydał w 1957 krótką