potencjału. Dotyczy to przede wszystkim młodzieży, pewnego procentu robotników, pewnego procentu inteligencji.<br>Cóż my wiemy tu, na emigracji, o tragediach polskich komunistów, którzy utracili wiarę? Dla których nie ma możliwości ucieczki na Zachód? O tysiącach zrozpaczonych, samotnych, szczutych, niepewnych ani dnia, ani godziny. Cóż wiemy o tych, którzy powędrowali w bramy Bezpieki za "nacjonalistyczne odchylenie"? Co wiemy o dziesiątkach tysięcy powojennych półinteligentów, którzy nie mieli dość wiedzy, by odeprzeć ofensywę dialektycznej "nowej wiary", dość siły, by rozegrać jasno walkę o kształt własnego światopoglądu, którzy szamotali się w bezradnej samotności, nim ulegli przewadze komunizmu? Co wiemy o nowym pokoleniu polskim, chowanym od