Po chałupie dymiło pogorzelisko. Krewny z Wólki dał znać do Malenia wczesnym świtem. Borowski i Reidern pojechali zobaczyć.<br>Kiedy bęben łomotał marszem, a stopy weselników łupały podłogę, bezszelestnie otoczono zagrodę. Psa przy budzie uciszono sztyletem. Nikt nie zdążył uciec. Kto doniósł?<br>Natychmiast po ślubie leśni przebrali się na plebanii. Mundury, broń i szable odesłali taczanką na miejsce postoju. Pozornie nic nie mogło im grozić. Wólka była wioską ubogą, leżała na uboczu.<br>Pokładziono ich obok siebie, niby na ślubnym posłaniu, na śniegu, nawet nie splamionym krwią. Mania z odkrytą głową, welon przyczepił się do krzaku agrestu i powiewał z wiatrem niby koronkowa