na drodze. Podobno Spartakus ucieka ze swymi na południe. Dogonią ich i rozpędzą. Może na widok regularnego wojska banda rozbiegnie się, że nawet miecza z pochwy nie trzeba będzie wyciągać.<br>Wódz powstańców rzeczywiście zarządził odmarsz. Stanowisko pod Wezuwiuszem nie było dogodne do walki, Spartakus nie chciał czekać na wroga i bronić się, wolał go zaskoczyć i atakować.<br>Po dwudniowym spiesznym marszu znalazł odpowiednie miejsce do ataku. Okrągłe pagórki z lejowatymi wgłębieniami, pośrodku zarośnięte bujną plątaniną dzikich róż, oleandrów i opuncji, mogły doskonale ukryć i zamaskować większą liczbę wojska. Poza pagórkami znajdowały się stare gaje oliwne, gdzie ukryła się również znaczna część powstańców