Cimoszewicza. Kolejny sukces Belki również był efektem osiągnięć wyborczych lewicy. Do wicepremierostwa i resortu finansów wrócił w 2001 r. po przejęciu władzy przez koalicję SLD-PSL-UP. Dwa i pół roku później Belka był już premierem. Dzięki Sojuszowi, który do upadłego walczył o przeforsowanie w Sejmie jego kandydatury, a potem bronił jego polityki gospodarczej i międzynarodowej. Gdy cała prawica groziła Belce postawieniem przed Trybunałem Stanu za zgodę na Traktat Konstytucyjny UE, broniła go jedynie lewica. <br>Podobnie jak w chwili, gdy ugrupowania siedzące po prawej stronie sali sejmowej dążyły do odwołania z rządu Millera Danuty Huebner, odpowiadającej za integrację Polski z UE