do światła. Te drzewa, które nie zdążyły uprzedzić są siadów w utworzeniu sklepienia koron, miały nikłe szanse na owocowanie.<br>Żyjące w nieco suchszych miejscach lepidodendrony z rodzajów Lepidodendron, Anabathra czy Diaphrodendron, nieco mniejszych rozmiarów, wytwarzały boczne zrzucane okresowo gałęzie. Na wyniesionych piaszczystych groblach obrzeżających kanały dystrybucyjne delt rzecznych rozwijały się bujne zespoły roślinne o większym zróżnicowaniu gatunkowym, zdominowane przez sygilarie i różnorodne paprocie nasienne, drzewiaste (Medullosa; ryc. 12.16A-B), czy o postaci lian (Lyginopteris; ryc. 12.11B), a także odmienne od dzisiejszych drzewiaste paprocie właściwe (Sphenopteris). Sygilarie różniły się od lepidodendronów nie tylko odmiennym rozmieszczeniem poduszek liściowych, ale też wielokrotnym