ruchu, który jest w ich filmach wszechobecny. Coraz częściej twórcy chińscy poszukują w odnowionej &lt;foreign&gt;wuxia pian&lt;/&gt; jedynie pretekstu do bardziej autorskich realizacji. <br>Doskonałym świadectwem pojemności owej formuły jest mało znany w Europie film ulubieńca festiwali &lt;name type="person"&gt;Wong Kar-Waia&lt;/&gt;. Jego "&lt;name type="tit"&gt;Popioły czasu&lt;/&gt;" to wielki spektakl pełen widowiskowych walk na miecze i buntujących się żywiołów, a jednocześnie rodzaj medytacji o przemijaniu, tożsamości i fikcji.<br>&lt;au&gt;ANDRZEJ PITRUS&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;PRZYCZAJONY TYGRYS, UKRYTY SMOK&lt;/&gt;. &lt;name type="person"&gt;Ang Lee&lt;/&gt; to reżyser azjatycki, który odnalazł swoje miejsce w kinie światowym. Wydawało się, że &lt;name type="person"&gt;Lee&lt;/&gt; wpisał się w zachodnią tradycję tak bardzo, iż nie wróci już do "kina etnicznego". Tym większym zaskoczeniem