to produkcja cukru buraczanego zapewne by zanikła, wyparta znacznie tańszym cukrem otrzymywanym z trzciny cukrowej (zasadniczą przyczyną obniżki cen światowych w ostatnich latach jest olbrzymia podaż cukru brazylijskiego, której sprzyja dewaluacja reala brazylijskiego). Protekcjonistyczną politykę państwa wobec przemysłu cukrowniczego można zatem traktować jako pewien sposób transferu dotacji dla rolnictwa (plantatorów buraków cukrowych), której źródłem są bezpośrednio konsumenci cukru, kupujący go na rynku krajowym znacznie powyżej ceny światowej.<br>Jednak państwo, które wzięło na siebie obowiązek i przywilej zorganizowania transferu tej dotacji, a więc określania parametrów regulujących funkcjonowanie rynku cukru, musi być również za ten rynek odpowiedzialne. Historia prób przekształceń własnościowych przemysłu cukrowniczego