twej brzemię<br>I przeżegnam ją od nieba po samą ziemię,<br><br>I ułożę na obłoku w cichej ustroni<br>I jak dotąd będę wiernie modlił się do niej.&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;PRZEBACZENIE&lt;/&gt;<br>Kiedy dusza twa przyjdzie w obczyznę bożą,<br>Aniołowie jedwabiści księgę otworzą.<br><br>I położą ją przed Bogiem na srebrnej chmurze<br>I rozwidnią całe niebo burzą w purpurze.<br><br>Bóg nad księgą się zamyśli, a w owej księdze<br>Będą duszy twej spisane cienie i nędze,<br><br>Twoje winy, twoje grzechy i twoje zmazy,<br>Ciosy, które mi zadałaś po tysiąc razy.<br><br>Bóg nad księgą się zamyśli, potrząśnie głową<br>I uderzy twardą pięścią w chmurę gradową,<br><br>Tupnie groźnie jedną nogą