zmianę trasy i rozwiązanie <br>techniczne...<br>- Morowa jest, mówię ci. Strasznie w dechę, jak <br>nie mama - powiedziała Dominika. Twarz miała jasną <br>jak oczy, aż Adama zatkało z nie znanych mu dotąd <br>uczuć, a potem zakłuło coś w środku.<br>- Może być - zgodził się sucho. Patrzył <br>w górę, gdzieś nad te jasności i burzę <br>włosów nad nimi.<br>- Adam... - Jasności i burza podskoczyły w nagłym <br>podrzucie. - Dlaczego nie chcesz jej poznać? No... przyjść, <br>kiedy jest w domu?<br>- Bo nie - odpowiedział krótko.<br>- Polubi cię z mety. Już cię lubi - próbowała <br>przekonać go Dominika.<br>- Akurat. Jeszcze się taki nie urodził, co by mnie <br>chciał.<br>- A Paweł? A