kultury", gdy ta się narodziła i, pod koniec lat siedemdziesiątych, uformowała swoje własne instytucje (prasę, wydawnictwa, kolportaż). Niezależny ruch wydawniczy, który miał stać się domeną wolności (wolności sądów, postaw, informacji), zamienił się w strefę opozycyjności, a po wprowadzeniu stanu wojennego - w drugą (naprzeciw rządowej, "oficjalnej") barykadę polskości.<br> Dlaczego po okresie burzliwego rewoltowania i prowokowania narodowej świadomości literatura znów pokornie zabrała się do budowania tej barykady, czemu zaczęła kultywować i konserwować gesty, które nie tak dawno wykpiwała jako anachroniczne (w Śmierci porucznika, Romantyczności, Wariacjach pocztowych, Dziecku przez ptaka przyniesionym)? Kult tych - niedawno ironizowanych - gestów świadczył, z jednej strony, o niemożności zdystansowania się