omówieniu znanego i z naszej literatury, lecz odmiennie interpretowanego stosunku obu klasyków marksizmu do kwestii narodowej, w tym i polskiej.<br>Znacznie przychylniej, jeśli nie z pewnym pietyzmem, odnosi się autor do poglądów Lassalle'a.<br>W przeciwieństwie do Marksa i Engelsa, którzy w problematyce narodowej dostrzegali konflikty wywodzące się ze sprzeczności społeczeństwa burżuazyjnego i swe stanowisko w kwestii narodowej podporządkowywali sprawie postępu społecznego, prowadzącego do rewolucji międzynarodowej i nowego uregulowania stosunków między narodami, dla Lassalle'a rozstrzygającym kryterium sądów o danej kwestii było heglowskie prawo do wyższej, kulturalno-historycznej misji; prawo do aneksji i zasymilowania tych wszystkich narodów, które nie miały szans samodzielnego rozwoju